Over de helft

Hallo trouwe lezers,

hier weer een verhaal van ons. Inmiddels hebben we ruim 3000 km gereden, waaronder 2 x naar centarik, bij lovina. Een keer bij vrienden van ons, en een keer met onze dochter. Wij hebben de (klein) kinderen beloofd dat ze een dolfijnentocht mochten maken. Nu dat is inmiddels ook gebeurt. Ze hebben ongeveer 16 dolfijnen gezien, moesten wel ver de zee op. Want de lokale bevolking zei “wij denken” dat er geen dolfijnen meer zijn. Het was ook slecht weer, en een ruwe zee. Ja, ‘s avond rond 11.00 uur toen we al in bed lagen, stond er 20 cm water in onze slaapkamer, dus wij naar buiten en de hele tuin en zwembad waren niet meer te zien. Alles ondergelopen door de zee. Best eng, het bankstel omhoog, de kinderen maar laten slapen, en de auto van Nancy en Sander ingepakt. ‘S morgens stond het water nog zo hoog. We zijn vroeg terug gereden over een prachtige route. Nancy is terug gegaan rond 10 uur, met de chauffeur en aupair. Maar is ons toch gelukt, om veilig thuis te komen, we hoorde hier dat het een lichte sunamie is geweest. Verder ging alles oke. Ook hebben wij regelmatig een dansavond gehad, en bovenwonder hield mijn knie het weer vol,  dus lekker gedanst, alleen martien heeft weer continu last van stijfheid. Door zijn medicijn, maar de jeuk is bijna weg. Ook zijn wij naar Mengwi geweest, uitgenodigd door de lokale bevolking. Dat ging eigenlijk wel een beetje raar. Martien kreeg een telefoontje, van hallo Martien komen jullie zondag naar Mengwi, om 11.00 uur. Nu Mart wist niet wie hij aan de telefoon heeft gehad, op goed geluk, naar Mengwi. Het was familie van de twee meisjes die we al 20 jaar kennen. Familie van de moeder van kadeK. Dat was een ervaring die we nog nooit hebben meegemaakt.  De hele balinese gemeenschap, maken voor de ceremoties allemaal mandjes. De kosten zijn voor de verkoop. 10 stuks ongeveer 20.000 Rp. Ofwel € 1,30. Dit is voor dagelijks gebruikt. Ja, luitjes het geld is voor het geloof, die ze dagelijks uitvoeren. Wij moesten blijven eten, ze hadden voor ons bunkus, een pakje gado gado gekocht. We durfde het bijna niet te eten, maar we zeiden “op de goede hoop” en ja de volgende dag niet ziek geworden. Toen zijn we naar kadek gereden Caublayou, in de buurt van Sangeh. Voor de mensen die bekend zijn op Bali. De vader en moeder van kadek, zijn hun domein uit aan het breiden, nu een keuken en bijkeuken aan het bouwen. De vakantie van onze kinderen zit er bijna op. Wij hebben nog bijna 2 maanden. Wij hopen dan dat we dan zelf wat tourtjes gaan maken, twan en alby met hun vrienden Wim en Jeanne. Die willen graag met ons een ritje maken, we horen nog wanneer het gaat gebeuren, dus dit ga ik de volgende keer vertellen. Groetjes van ons uit het lieftallige Bali. Xx